محمدمهدی ابراهیم عراقی معروف به مهدی عراقی در فروردین ۱۳۰۹ در پاچنار تهران به دنیا آمد و پس از اتمام دوره تحصیلی دبیرستان در مدارس مروی و دارالفنون، شاگرد مغازه شد و بعدها شغل آجرپزی را اختیار کرد. او در جوانی مجذوب سیدمجتبی نواب صفوی شد و به تشکیلات فدائیان اسلام پیوست و به عضویت مرکزی آن درآمد. وی در سال ۱۳۳۱ در اعتراض به بازداشت نواب صفوی، دستگیر و شش ماه زندانی شد اما با بروز اختلاف در فدائیان اسلام به همراه گروهی از آن جدا شد و پس از شهادت نواب در سال ۱۳۳۴، از مبارزه سیاسی فاصله گرفت و با همکاری برخی از بازاریان هیئت مذهبی تشکیل داد.
پس از ترور حسنعلی منصور، عراقی و بسیاری از اعضای هیئت‌های مؤتلفه دستگیر و عراقی به اعدام و سپس حبس ابد محکوم شد. او در سال ۱۳۴۸ به دژ برازجان تبعید شد و پس از تحمل سیزده سال زندان آزاد شد.
عراقی پس از آزادی، گروه ندای اسلام را تشکیل داد و در مبارزه تلاش بسیار داشت. او پس از هجرت امام‌خمینی به فرانسه، به دیدار ایشان شتافت و مدیریت تدارکات اقامتگاه امام‌خمینی را بر عهده گرفت. پس از ورود امام‌خمینی به ایران، او و دوستانش در حفاظت از امام‌خمینی نقش زیادی داشتند. او همچنین سرپرست زندان قصر، عضو شورای مرکزی بنیاد مستضعفان و ریاست واحد اجرایی آن، عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی بود.
عراقی که مورد علاقه و اعتماد امام‌خمینی بود، سرانجام در چهارم شهریور۱۳۵۸ و در ۴۸ سالگی به دست گروه فرقان، همراه پسرخود حسام به شهادت رسید و در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.