ماکت سردار شهید احمد سوداگر

در ۲۱ بهمن‌ماه ۱۳۹۰ خبر شهادت سردار احمد سوداگر، همرزمان و کسانی که با او آشنا بودند را در بهت و اندوه فرو برد، نه از رفتنش که او مصداقی از شهید زنده بود؛ گرچه او بیش از ۱۲ بار در دوران دفاع مقدس تا مرز شهادت گام نهاده بود و تنش با ۸۲ درصد جانبازی از دوران سترگ دفاع مقدس جراحات عمیقی داشت، ولی با توان و انرژی بی‌پایان گویی برای ده‌ها سال ایده و برنامه دارد.

سردار سرلشکر شهید دکتر حاج احمد سوداگر از فرماندهان و طراحان عملیات برجسته دوران دفاع مقدس و پایه​‌گذار بسیاری از مراکز علمی، فرهنگی و پژوهشی پس از این دوران بوده، مسئولیت اطلاعات عملیات قرارگاه‌​های قدس، کربلا، نجف و فرماندهی لشکرهای ۷ ولیعصر (عج)، ۲۵ کربلا و ۲۷ محمد رسول الله (ص)، معاون اطلاعات عملیات سپاه پاسداران، تاسیس دانشکده اطلاعات و امنیت سپاه و پایه گذاری کاروان‌های راهیان نور تنها بخشی از مسئولیت​‌های اوست.
شهید حاج احمد سوداگر در سال ۱۳۳۹ در شهر مذهبی دزفول، پایتخت مقاومت ایران، دیده به جهان گشود، ایام تحصیل وی در مقطع متوسطه با دوران شتاب گرفتن نهضت انقلاب اسلامی ایران، همزمان گردید، ایشان در این دوره با روحیه‌ای پرشور، ایمان به خدا و عشق به امام خمینی(ره) به صف مردم مبارز پیوست.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در کنار همرزمانش نقش مؤثری در تشکیل سپاه ایفا کرد به طوری که در سن ۱۸ سالگی از نیروهای کلیدی سپاه دزفول، به شمار می‌آمد، هنگامی که گروه‌های ضد انقلاب به مبارزه مسلحانه علیه انقلاب اسلامی روی آوردند و سپاه پاسداران ناگزیر به برخورد با این گروه‌ها شد، احمد در این دوره تلاش‌های زیادی برای ایجاد آرامش و امنیت و مقابله با این گروه‌ها در منطقه انجام داد.

در روزهای آغازین تهاجم سراسری دشمن، وی و همرزمانش در کنار نیروهای لشکر ۹۲ زرهی ارتش، در منطقه دشت آزادگان به مقابله با دشمن پرداختند و رشادت‌های زیادی از خود نشان دادند. پس از آن، به کمک مدافعان پل کرخه شتافت و بهمراه سایر مسئولان، به سازماندهی نیروها به‌منظور دفاع مؤثر از منطقه همت گمارد، هوش سرشار، توان فکری بالا و خطرپذیری، او را به سوی فعالیت‌های اطلاعاتی سوق داد، کاری که در آن زمان از ضروری‌ترین اولویت‌های جنگ بود و استعداد و نبوغ او را در این زمینه به منصه ظهور رساند.
هر چند در جریان یکی از شناسایی‌ها در سال ۱۳۶۰، بر اثر برخورد با مین، پای خود را روانه بهشت کرد، اما در این مسیر پرخطر، هرگز از پای ننشست، در عملیات پیروزمندانه فتح المبین، که یکی از بزرگترین عملیات‌های دوران دفاع مقدس به شمار می‌آید، شناسایی‌های متعدد، دقیق، تخصصی و گزارشات کامل وی و همرزمانش در واحد اطلاعات، منجر به دستیابی سریع رزمندگان به سایت‌های ۴ و ۵ که از نقاط بسیار مهم منطقه به شمار می‌آمدند، شد.

شهید سوداگر دوره آموزشی دافوس ارتش را در سال ۱۳۶۲ طی کرد و بـا تلفیق دانـش تئوریک و تجربیات عملی میدان نبرد، به مهـارت و بلوغ فوق‌العاده‌ای در امور اطلاعاتی رسید.

در آبان ماه سال ۱۳۶۳ مسئولیت معاونت اطلاعات نظامی منطقه جنوب ( قرارگاه کربلا)، به او واگذار شد، شناسایی منطقه عملیاتی والفجر ۸ در فاو، تحت مسئولیت وی انجام گرفت و خود شخصاً شرایط اروندرود، معابر و راهکارها را بررسی و در آماده‌سازی منطقه، تلاش بسیار کرد، پیش از عملیات والفجر ۸، مسئولیت اطلاعات قرارگاه نجف را به عهده گرفت که نیاز واحد آموزش نظامی ستاد مرکز سپاه به سردار سوداگر منجر به مامور کردن ایشان به سپاه سوم قدس شد و هنگام عملیات والفجر ۸، مسئولیت معاونت اطلاعات سپاه قرارگاه قدس را، به عهده گرفت و در تک پشتیبانی ام الرصاص و نیز در ادامه‌­ی تک اصلی، به ایفای نقش پرداخت.
این شهید عزیز، در تاریخ ۲۳ شهریورماه ۱۳۵۹ در منطقه عملیاتی کرخه بر اثر اصابت ترکش از ناحیه سر، صورت، چشم راست قطع پنجه پای چپ و در ۱۳ آبان‌ماه ۱۳۶۰ در منطقه عملیاتی شوش بر اثر انفجار مین از ناحیه پای راست (قطع پا) و اصابت ترکش‌های متعدد به بدن اصابت موج انفجار از ناحیه سر، گوش‌ها و نیز در تاریخ هفتم بهمن‌ماه ۱۳۶۰ در منطقه رقابیه براثر اصابت ترکش از ناحیه پای راست، کتف و در تاریخ ۳۰ اردیبهشت‌‌ماه ۱۳۶۱ در منطقه عملیاتی والفجر مقدماتی بر اثر اصابت ترکش از ناحیه پای راست و در تاریخ هفتم مردادماه ۱۳۶۱ در منطقه عملیاتی شلمچه براثر اصابت ترکش از ناحیه جمجمه ضربه مغزی شد، همچنین در هشتم اسفندماه ۶۲ در منطقه عملیاتی خیبر بر اثر عوامل شیمیایی از ناحیه داخلی (ریه) و چشم و در تاریخ ۲۸ اسفندماه ۶۴ در منطقه عملیاتی فاو براثر اصابت موج انفجار و واژگونی موتور سیکلت دچار در رفتگی زانوی چپ و پارگی مینیسک شد، در یکم بهمن‌ماه ۱۳۶۵ نیز در منطقه عملیاتی فاو بر اثر تصادف از ناحیه سر مجروح شد.

ضایعات شدید جنگی منجر به بیش از ۲۰ بار عمل جراحی وی از ناحیه‌های (قلب، کمر، ریه و…) بعد از جنگ شده بود، جراحت‌هایی که هر کدام می‌توانست بهانه‌ای موجه برای ترک جبهه و مسئولیت‌های بعد از جنگ باشد، اما او هر بار با تنی مجروح اما انگیزه‌ای مضاعف به صحنه دفاع مقدس بازگشت و حضور تا آخرین روز جنگ را تکلیف شرعی خود می‌دانست و خدمات ماندگاری را پس از جنگ بنیان‌گذاری کرد.
با پایان یافتن جنگ تحمیلی، در مهرماه سال ۱۳۶۷، به عنوان جانشین عملیات در جنوب (قرارگاه قدس) انجام وظیفه کرد، در سال ۱۳۶۸، به سمت فرماندهی لشکر ۷ ولیعصر عج الله منصوب شد، در خردادماه همان سال دوره دانشکده فرماندهی و ستاد (دافوس) سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را، به پایان رساند و نیز موفق شد دوره تکمیلی دافوس نزاجا را، با موفقیت سپری کند، در بهمـن‌ماه سال ۱۳۶۸، درجه دو فتح را از شخص رهبر عظیم‌الشأن انقلاب اسلامی و فرماندهی معظم کل قوا، دریافت کرد، در خردادماه سال ۱۳۶۹، به پاس رشادت‌هایشان، یک قطعه نشان درجه ۳ به ایشان اعطا شد، در تیرماه سال ۱۳۶۹، موفق به دریافت درجه سرتیپی از شخص فرمانده معظم کل قوا شد.

در مهرماه سال ۱۳۷۸، وی به سمت فرماندهی لشکر مکانیزه ۲۷ حضرت رسول(ص) تهران منصوب و یک ماه بعد نیز با حفظ سمت فرماندهی قرارگاه عملیاتی حضرت رسول(ص)، استان تهران نیز به وی سپرده شد، در ۲۵ آذرماه سال ۱۳۷۸ به عنوان رئیس هیأت مدیره باشگاه ورزشی فجر سپاه تهران، به مسئولیت‌های ایشان اضافه شد.

در سال ۱۳۷۹ فرزند دلبند خویش ناصر سوداگر شاعر و مداح اهل بیت(ع) را در حین سفر به مشهد مقدس و شرکت در همایش فرماندهان از دست داد.

علیرغم وجود مشکلات جسمی پس از فرماندهی سپاه محمد رسول الله(ص)، بنا به ضرورت در سال ۱۳۸۰، مسئولیت معاونت اطلاعات نیروی زمینی سپاه را پذیرفته و در سال۱۳۸۱، اقدام به تأسیس دانشکده اطلاعات و امنیت سپاه کرد و خدمت ماندگار دیگری را به ایران اسلامی کلید زد، همچنین مسئولیت مرکز آموزش اداره اطلاعات و مسئولیت مرکز ارتباطات با کشور روسیه را عهده‌دار شد و منجر به گشایش ارتباطات نظامی شد.

از وی آثاری در قالب کتاب، مقاله و طرح​‌های پژوهشی به یادگار مانده است که از جمله آن​ها می‌توان به «جاده‌های سربی»، «جنگ و قطعنامه‌های سازمان ملل»، «بیست یادداشت از بیست فرمانده»، «اندیشه‌های دفاعی»، «قرارگاه سری جلد یک»، «قرارگاه سری جلد دو»، «جنگ از نگاهی دیگر»، «عقیق»، «شبنم عشق»، «یک شهر و یک جهان­آرا»، «اندیشه‌های دفاعی»،«گمشده من»، «سپیده در راه»، «روزهای آتش»، « فتح فاو»، «پای مسافر»، «آئینه‌های خاک » و «مقدمه‌ای بر استراتژی امنیت ملی» می‌توان اشاره کرد.
در اواخر آذرماه سال ۸۴ با حکم رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، به ریاست پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس، منصوب شد و مأموریت‌های محوله را از طریق چهارده گروه پژوهشی در حوزه دفاع مقدس که از تنوع کم نظیری برخوردار است، به پیش برد.

از نقش آفرینی‌های بی‌بدیل سردار سوداگر می‌توان به بهره گیری از نظرات فرماندهان سپاه، ارتش و جهاد سازندگی در قالب شورای راهبردی پژوهشی، راه اندازی دفتر جذب و ارزشیابی هیئت علمی به منظور تأمین اعضای هیئت علمی گروه‌های پژوهشی و ساماندهی مراحل جذب و به تصویب رساندن دو واحد درسی آشنایی با دفاع مقدس در همه دانشگاه‌های آزاد و سراسری می توان اشاره کرد که در نتیجه این تلاش تاکنون بیش از یکهزار استاد جذب و تربیت شده و بیش از ۳۵۰ هزار دانشجو، این درس را گذرنده‌اند.

شاید تقدیر خداوند بر این بود که این سردار خستگی ناپذیر جبهه­‌ها، در بهمن­ ماه سال ۱۳۹۰ و در ­اثر ایست قلبی تنفسی ثانویه ناشی از صدمات جنگی و استنشاق گازهای شیمیایی و پس از تحمل جراحات شدید ناشی از جنگ با ۸۲ درصد جانبازی، به درجه رفیع شهادت نائل آید.
شهادت سردار سوداگر در اسفندماه سال ۱۳۹۰ توسط بنیاد شهید و امور ایثارگران، ثبت و ابلاغ؛ همچنین درجه سرلشکری ایشان توسط فرمانده معظم کل قوا، مقام معظم رهبری تأیید و ابلاغ شد، دانشگاه شهید بهشتی دکترای افتخاری به این شهید بزرگوار را به پاس تلاش‌های بی‌نظیرش در هفته پژوهش و در جمع پژوهشگران برجسته کشور و توسط معاون اول رئیس جمهور و رئیس دانشگاه اهدا کرد.

با اصرار مردم شهیدپرور شهر دزفول، سردار سرلشکر دکتر حاج احمد سوداگر در گلزار شهدای بهشت علی دزفول، در کنار برادر شهیدش محمود سوداگر و فرزندش ناصر سوداگر و همرزمان شهیدش، در قطعه شهدا به خاک سپرده شد.

نخستین یادواره سرلشگر شهید احمد سوداگر روز پنجشنبه ۲۷ فروردین‌ماه جاری در اهواز برگزار می‌شود، مداح و مرثیه سرای این آئین حاج صادق آهنگران، و سخنران ویژه مراسم نیز یکی از مسئولین عالی رتبه کشور است.
این یادواره در سالن امام خامنه‌ای مجتمع فرهنگی فجر و از ساعت ۹ آغاز؛ و مدعوین، مسئولان کشوری و لشکری، خانواده‌های معظم شهدا و جمعی از همرزمان این شهید بزرگوار هستند.