شهیده “محبوبه دانش آشتیانی” فرزند حجت الاسلام شهید “غلامرضا دانش آشتیانی” و نامزد شهید “حسن اجاره‌دار” است که خود در واقعه میدان ژاله در تاریخ ۱۷ شهریور ۵۷ به شهادت رسید و پدر و نامزدش نیز سه سال بعد در حادثه انفجار حزب جمهوری اسلامی شهید شدند.

“جمعه سیاه” عبارتی شد که رسانه های خارجی برای توصیف وقایع ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ از آن استفاده کردند. بسیاری معتقدند که موضوع انقلاب ایران و سرنوشت رژیم پهلوی پس از این رویداد بود که در محافل سیاسی و رسانهای جهان به بحث داغ روز تبدیل شد و حتی خود انقلاب نیز در داخل روندی دیگر یافت.

آن روزها آرمانهای انقلاب در برخی خانوادهها ریشه دوانده بود و تمام اعضای آن به نوعی در پیشبرد این آرمانها سهیم بودند. خانواده “دانش آشتیانی” از جمله افرادی بودند که در این راه بذل جان نمودند.

محبوبه، دختر ۱۷ ساله این خانواده بود که در روز ۱۷ شهریور علی رغم اصرار تظاهر کنندگان مبنی بر ترک صحنه درگیری، در پاسخ به آنها گفت: «اگر کار درستی است که زن و مرد ندارد. اگر کار غلطی است که شما هم باید بروید.»

در راه پیروی از آرمانهای امام راحل و همچنین ثبت انقلاب اسلامی در تاریخ، شهیده محبوبه دانش آشتیانی در ۱۷ شهریور ۵۷، پدر و نامزدش نیز در ۷ تیر ۶۰ به شهادت رسیدند.

در ادامه نگاهی به زندگی این خانواده انقلابی خواهیم داشت.

محبوبه دانش آشتیانی سالهای ابتدایی را در مدرسه رفاه که کانون فرزندان مبارزان سیاسی بود، با جدیت و کوشش تمام گذراند و در سایه توجهات پدری روحانی و روشنفکر و نیز محیط مساعد خانه و نیز مدرسه، شالوده ایمانی عمیق در قلبش نهاده شد.

در دو سال آخر دبیرستان، همزمان با اوجگیری مبارزات در سطح جامعه، درس برای محبوبه تبدیل به مسئلهای فرعی شد، هر چند پیوسته شاگرد ممتازی بود. به مرور زمان و با افزوده شدن آگاهی های محبوبه نسبت به مسائل محیط و رشد فکری و پختگی بیشتر، با عزم یک مسلمان رشید، به شکلی جدی وارد عرصه مبارزات شد.

با آنکه ۱۷ سال بیشتر نداشت، معارف اسلامی را خوب میشناخت. قرآن، نهج البلاغه و صحیفه سجادیه را بسیار مطالعه میکرد و با تفاسیر هم آشنا بود. نظم، مهربانی، صداقت، راستگویی، وفای به عهد، وقت شناسی، استقلال فکری و پیگیری مستمر کارها و ذهن بسیار خلاق از جمله ویژگیهای اخلاقی و شخصیتی او بود.

شرکت مستمر در راهپیماییها، پخش اعلامیه، دیوار نویسی و مطالعه آثار دکتر شریعتی، شهید مطهری و رساله امام خمینی(ره) بخشی از این موارد بخش دیگر زندگی او را شامل میشد.

محبوبه در جمعه خونین و در روز ۱۷ شهریور به خون خود در غلتید تا حضورش مطلع صادقی بر حضور زن مسلمان ایرانی در عرصه های نبرد حق و باطل باشد.

شهیده محبوبه دانش آشتیانی سال ۹۳ از سوی سازمان بسیج مستضعفین به عنوان شهید شاخص سال در قشر بسیج دانش آموزی معرفی شد.

دکتر غلامرضا آشتیانی، پدر شهیده محبوبه دانش پس از پایان سال دوم متوسطه به تحصیل علم و دانش در حوزه علمیه قم پرداخت. پس از حدود ۸ سال مطالعه نزد استادانی نظیر آیت الله بروجردی و آیت الله گلپایگانی و مرحوم آقای محقق داماد و همچنین رهبر کبیر انقلاب اسلامی راهی تهران شد. پس از آمدن به تهران به شغل معلمی رو آورد و پس از آن به دانشکده الهیات راه یافت و تا اخذ درجه دکترا به این رشته ادامه داد.

در سالهای ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۲ او با تشکیل گروههای شیعیان همراه با شهید صادق امانی و شهید صادق اسلامی به مبارزات خود در رابطه با فدائیان اسلام ادامه داد. او یکی از بنیانگذاران گروه فرهنگی قدس بود و مدت ۵ سال هم مدیریت دبیرستان جهان آرا را به عهده گرفت و تا سال ۵۶ در سازماندهی این مؤسسه کارکرد و در سال ۵۶ بازنشسته شد. او به مردم مستضعف شدیداً عشق میورزید و به آنها کمک میکرد.

تشکیل هسته های مطالعاتی نهج البلاغه، قرآن، احادیث و روایات از جمله فعالیتهای شهید آشتیانی بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی از شهرستانهای تفرش و آشتیان و خلجستان نماینده مجلس شد. او به تمام روستاهای حوزه خود سر میزد و به درد دل آنها گوش میداد و در رفع مشکلات آنها تلاش میکرد. سرانجام حجت الاسلام والمسلمین دکتر غلامرضا دانش آشتیانی، معمم و مجاهد فداکار اسلام در ۷ تیر سال ۱۳۶۰ با شهادتش به آنچه که معتقد بود عمل کرد.

قسمتی از نطق شهید در دوره اول مجلس شورای اسلامی: شهیدان، این فرزندان راستین حسین زمان و یاوران مخلص کربلای ایران هستند که آگاهانه دریافتند راهی جز صلاح، صلاح در اندیشه، صلاح در کردار برای رهایی از سقوط وجود ندارد. اینان به جان و دل این حقیقت را پذیرفته و به خوبی دریافتند که صلاح در اندیشه و کردار بدون اخلاص مفهومی نخواهد داشت و لذا صداقت و اخلاص خود را با خون سرخ خویش به جهانیان نشان دادند.

حسن اجاره دار نامزد شهیده محبوبه دانش، در خانوادهای مذهبی رشد کرد و پیروی از روحانیت مبارز را دنبال مینمود و همواره کینه عمیقی نسبت به رژیم منحوس پهلوی داشت. او پس از اخذ دیپلم و دوران سربازی درسال ۵۳ وارد دانشگاه شد و در سال ۵۴ به استخدام وزارت اقتصاد و دارایی تحت عنوان ممیز مالیاتی درآمد و پس از سه ماه به دلیل ضرورتهای اجتماعی و سیاسی استعفا کرد.

فعالیتش بیشتر به شکل سیاسی ـ ایدئولوژی بود و در سال ۵۵ توسط ساواک دستگیر و سپس آزاد شد و در سال ۵۷ به دلیل اوج گیری انقلاب با چند تن ازاعضای روحانیت مبارز تهران از قبیل شهیدان بهشتی و مفتح شروع به فعالیت نمود. از جمله فعالیتهای او گسترش و تجهیز کتابخانه قبا و مسجد قبا و کتابخانه و مساجد جنوب شهر و فعالیتهای سیاسی ایدئولوژی در سطح دانشجویی بود.

با پیروزی انقلاب اسلامی، شور و شوق عجیبی سراسر وجود حسن را گرفت، به طوری که کمتر استراحت میکرد و همه تلاش خود را برای تثبیت پایه های انقلاب به کار میبست. او به هنگام ورود امام و مقتدای خویش به کشور، مسئولیت انتظامات جایگاه سخنرانی امام راحل در بهشت زهرا را بر عهده داشت. سپس به خدمت در کمیته انقلاب اسلامی مشغول شد و با شکل گیری حزب جمهوری اسلامی و بنابر تکلیفی که آیت الله بهشتی بر او کردند، به عضویت شورای مرکزی درآمد. او در شورای مرکزی مسئولیت ثبت و ضبط صورتجلسات شورا را بر عهده داشت.

شهید اجاره دار همچنین مدیر مسئول هفته نامه عروه الوثقی و نشریه بخش دانش آموزی حزب نیز بود و دوره مجله عروه الوثقی بیانگر شور، اخلاص و خط سالم عقیدتی و سیاسی اوست. او همچنین در بخش تشکیلات و به دنبال آن هماهنگی کارخانجات نقش مؤثری ایفا کرد و تا لحظه شهادت در شامگاه هفتم تیر سال ۱۳۶۰، در بخش دانش آموزی و هماهنگی استان تهران مشغول به فعالیت بود.